Souromenos Tha Rtho Pali - Matzore Sib (Xasapiko)

Σουρωμένος θα `ρθω πάλι – Souromenos tha rtho pali

Στίχοι: Βαγγέλης Γρυπάρης

Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου

Τονικότητα: Σιb (αντρικός) , Sib (male)

Please sign up for access to all video lesson songs.

28,00 €Add to cart

Σουρωμένος θα `ρθω πάλι

Στίχοι: Βαγγέλης Γρυπάρης

Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου

Γιάννης Παπαϊωάννου

Σουρωμένος θα `ρθω πάλι

στην παλιά μας γειτονιά

να σου παίξω μπουζουκάκι

μ’ όμορφη διπλοπενιά

Θα `ρθω για να σε ξυπνήσω

Φαληριώττισα γλυκιά

με μπουζούκι, με κιθάρα

και με φίνο μπαγλαμά

Κι αν τυχόν και δεν ξυπνήσεις

και μ’ αρχίσεις τα παλιά

θα μου την ραγίσεις πάλι

την καημένη μου καρδιά

Κι όταν παίζει το μπουζούκι

δώσε βάση στην πενιά

για να θυμηθείς τα πρώτα

Φαληριώτισσα γλυκιά

Γιάννης ΠαπαϊωάννουΣουρωμένος θα `ρθω πάλι

The hasapiko (Greek: χασάπικο, pronounced [xaˈsapiko], meaning 「the butcher’s [dance]」 from Turkish: kasap 「butcher」) is a Greek folk dance from Constantinople. The dance originated in the Middle Ages as a battle mime with swords performed by the Greek butchers’ guild, which adopted it from the military of the Byzantine era.[1] In Constantinople during the Byzantine times, it was called in Greek μακελλάρικος χορός (makellárikos horós, “butcher’s dance”, from μακελλάρioς 「butcher」). Some Greeks, however, reserve the latter term only for the fast version of the dance.

The slow version of the dance is called χασάπικο βαρύ / χασάπικος βαρύς (hasapiko vary or hasapikos varys, “heavy hasapiko”) and generally employs a 4
4 meter.[2] The fast version of the dance uses a 2
4 meter. It is variously called γρήγορο χασάπικο (grigoro hasapiko, “fast hasapiko”) or χασαποσέρβικο (hasaposerviko),[2] the last two terms in reference to Serbian and other Balkan influences on this version of the dance. The fast version is also called μακελλάριος χορός (makellarios horos),[citation needed]

Sirtaki is a relatively new, choreographed version of hasapiko.[2]

Xasapiko Rhythm Χασάπικο Τέμπο 100

Περιγραφή αναλυτικά του δρόμο Ράστ

Ο δρόμος Ραστ είναι ένας από τους δρόμους της ελληνικής λαϊκής μουσικής.

Ο Ραστ δημιουργείται με το να βάλουμε δύο τετράχορδα Ραστ στη σειρά. Δηλαδή, η δομή του είναι ένα τετράχορδο Ραστ και ένα διαζευγμένο τετράχορδο Ραστ στην πέμπτη βαθμίδα (αν η τονικότητα είναι ρε, η 5η βαθμίδα είναι το λα):

ρε-μι-φα#-σολ-λα-σι-ντο#-ρε Η μορφή αυτή του Ράστ, είναι όπως το ΜΑΤΖΟΡΕ, αλλά ο δρόμος Ράστ έχει πάρα πολλές παραλλαγές και διαφορετική ανιούσα από κατιούσα κλίμακα. Πχ μπορεί στην ανιούσα να αυξηθεί και η δεύτερη ( Μι#) ΡΕ-ΜΙ#-ΦΑ# και να αναιρεθεί η δίεση του προσαγωγέα ΝΤΟ αν η τονικότητα είναι από ΡΕ πάντα Για ένα πλούσιο ταξίμι μπορούμε επίσης να ορίσουμε ως τονικό κέντρο την τέταρτη ( Σολ ) ή την πέμπτη ( Λα ) και να μειώσουμε ή να αυξήσουμε με ένα γρήγορο πέρασμα τις νότες πριν και μετά το τονικό κέντρο. Επίσης αν στην ανιούσα περάσουμε ΧΟΥΖΑΜ και στην κατιούσα καθαρό ματζόρε, τότε πάλι έχουμε μια παραλλαγή του Ράστ. Τα διαστήματα που προκύπτουν είναι τα εξής: Τ-Τ-Η-Τ-Τ-Τ-Η

Τα παραπάνω όμως ισχύουν όταν το Ράστ βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Όταν βρίσκεται σε καθοδική πορεία η έβδομη βαθμίδα του χαμηλώνει κατα ένα ημιτόνιο. Δηλαδή η διαφορά του με τη ματζόρε κλίμακα είναι το χαμήλωμα της 7ης βαθμίδας όταν βρίσκεται σε καθοδική πορεία.

Έτσι μπορούμε να «κατασκευάσουμε» το Ράστ από όλους τους τόνους:

ΡΕ ΜΙ ΦΑ# ΣΟΛ ΛΑ ΣΙ ΝΤΟ# ΡΕ

Οι βασικές συγχορδίες του δρόμου Ραστ είναι: η πρώτη (+), η δεύτερη (-), η τέταρτη (+), η πέμπτη(+).

Δηλαδή στην τονικότητα Ρε του δρόμου Ράστ, οι βασικές συγχορδίες είναι: η Ρε+, η Μι-, η Σολ+ και η Λα+.

Με αυτόν τον τρόπο βρίσκουμε και τις βασικές συγχορδίες στις υπόλοιπες τονικότητες.

Αυτό που μπορεί να χαρακτηρίσει ένα κομμάτι σαν Ραστ και όχι σαν ματζόρε, είναι αφ’ ενός το χαμήλωμα της 7ης βαθμίδας κατά ένα ημιτόνιο και αφ’ ετέρου η στάση που επιμένει να κάνει η μελωδία στη 2η βαθμίδα.

Ο Δρόμος Ραστ στην κατιούσα κλίμακά του και με ελαττωμένη την 7η βαθμίδα ονομαζόταν Υποφρύγιος τρόπος στην Αρχαία Ελληνική μουσική και ξεκινούσε με βάση το φθόγγο Σολ.

ντο-ρε-μι-φα-σολ-λα-σι-ντο

ρε-μι-φα#-σολ-λα-σι-ντο#-ρε

μι-φα#-σολ#-λα-σι-ντο#-ρε#-μι

φα-σολ-λα-σιb-ντο-ρε-μι-φα

σολ-λα-σι-ντο-ρε-μι-φα#-σολ

λα-σι-ντο#-ρε-μι-φα#-σολ#-λα

σι-ντο#-ρε#-μι-φα#-σολ#-λα#-σι

Παρουσίαση ακόρντων σε μπουζούκι

Παρουσίαση του δρόμου Ράστ σε πεντάγραμμο

Παρουσίαση του δρόμου Ράστ απο τον Χρήστο Νικολόπουλο

Παρουσίαση του δρόμου Ράστ

Παρουσίαση του δρόμου Ράστ σε τέσσερις θέσεις

Σουρωμένος θα `ρθω πάλι – Souromenos tha rtho pali

Γυναικειος Mi+ , Αντρικός Σιb+

Η λέξη τονικότητα έχει τις έννοιες του: ‘’ τόνου μιας κλίμακας’’ του ‘’ τονικού μουσικού συστήματος’’ και πως ένα μουσικό κομμάτι περιφέρεται γύρω από το τονικό κέντρο.

Τονικότητα

Στη μουσική ως τονικότητα ορίζεται η οργάνωση της μελωδίας γύρω από ένα τονικό κέντρο. Στην περίπτωση μας, όταν αναφερόμαστε για τονικότητα, θα αναφερόμαστε είτε στην κλίμακα στην οποία είναι χτισμένη η μελωδία είτε στην τονικότητα (ή όπως και αρκετοί, ακόμα και το παραπάνω on line λεξικό -λανθασμένα!! στο κλειδί ) ενός μουσικού οργάνου.

Ένα μουσικό κομμάτι γραμμένο σε τονικότητα ματζόρε βασίζεται στην κλίμακα ματζόρε και ένα μουσικό κομμάτι γραμμένο σε τονικότητα μινόρε βασίζεται στην κλίμακα μινόρε.