Έδιωξα κι εγώ μια γάτα – Edioksa kai go mia gata
Στίχοι: Νίκος Μάθεσης
Μουσική: Στελλάκης Περπινιάδης
Ρυθμός: Χασάπικο
Δρόμος: Χιτζασκιαρ μινορε
Τονικότητα: Ρε+ (αντρικός) , D (male)
- ΒΙΝΤΕΟ - VIDEO
Please sign up for access to all video lesson songs. $29.99Read more
- ΣΤΙΧΟΙ - LYRICS
Έδιωξα κι εγώ μια γάτα
Στίχοι: Νίκος Μάθεσης
Μουσική: Στελλάκης Περπινιάδης
Έδιωξα κι εγώ μια γάτα
Που `χε γαλανά τα μάτια
Σαν κοιμόμουνα τη νύχτα
Μου `χωνε βαθιά τα νύχια
Τόσους μήνες που την είχα
Μου ξηγιότανε στην τρίχα
Τώρα έγινε από σόι
Και τα ψάρια δεν τα τρώει
Την εδιώχνω με γινάτι
Και την άλλη μέρα νάτη
Μου `ρχεται με ποντικάκια
Και μου κάνει κορδελάκια
Τώρα βρήκα άλλη γάτα
πι’ όμορφη και μαυρομάτα
Πονηρή κι αυτή σαν γάτα
μου τα σπάει κρυφά τα πιάτα
- ΜΟΥΣΙΚΗ - AUDIO
- ΡΥΘΜΟΣ - RHYTHM
The hasapiko (Greek: χασάπικο, pronounced [xaˈsapiko], meaning 「the butcher’s [dance]」 from Turkish: kasap 「butcher」) is a Greek folk dance from Constantinople. The dance originated in the Middle Ages as a battle mime with swords performed by the Greek butchers’ guild, which adopted it from the military of the Byzantine era.[1] In Constantinople during the Byzantine times, it was called in Greek μακελλάρικος χορός (makellárikos horós, “butcher’s dance”, from μακελλάρioς 「butcher」). Some Greeks, however, reserve the latter term only for the fast version of the dance.
The slow version of the dance is called χασάπικο βαρύ / χασάπικος βαρύς (hasapiko vary or hasapikos varys, “heavy hasapiko”) and generally employs a 4
4 meter.[2] The fast version of the dance uses a 2
4 meter. It is variously called γρήγορο χασάπικο (grigoro hasapiko, “fast hasapiko”) or χασαποσέρβικο (hasaposerviko),[2] the last two terms in reference to Serbian and other Balkan influences on this version of the dance. The fast version is also called μακελλάριος χορός (makellarios horos),[citation needed]
Sirtaki is a relatively new, choreographed version of hasapiko.[2]
- ΔΡΟΜΟΣ - SCALE
Περιγραφή αναλυτικά του δρόμο Χιτζασκιάρ
Ο δρόμος Χιτζασκ(ι)άρ είναι ένας από τους δρόμους που χρησιμοποιούνται στην ελληνική λαϊκή μουσική. Σπάνια χρησιμοποιείται μόνος του, αλλά τις περισσότερες φορές μαζί με το χιτζάζ. Τραγούδια γραμμένα αποκλειστικά στο δρόμο Χιτζασκιάρ είναι ελάχιστα.
Ο Χιτζασκ(ι)άρ δημιουργείται με το να βάλουμε ένα τετράχορδο χιτζάζ και ένα συνημμένο πεντάχορδο νιαβέντ στη σειρά, ή με δύο διαζευγμένα τετράχορδα χιτζάζ:
ΡΕ ΜΙb ΦΑ# ΣΟΛ ΛΑ ΣΙb ΝΤΟ# ΡΕ
Τα διαστήματα που προκύπτουν είναι τα εξής: Η-ΤΡ-Η-Τ-Η-ΤΡ-Τ
Οι βασικές συγχορδίες του είναι: η 1η+, η 2η+, η 4η- και η 5η+.
Δηλαδή στην τονικότητα Ρε του δρόμου Χιτζασκιάρ, οι βασικές συγχορδίες είναι: η Ρε+, η Μιb+, η Σολ- και η Λα+.
Αρκετές φορές αντί της 2ης+, χρησιμοποιούμε την 7η- γιατί στη βάση του το Χιτζασκιάρ συμπεριφέρεται πολλές φορές σαν Χιτζάζ.
Έτσι μπορούμε να «κατασκευάσουμε» το Χιτζάζ από όλους τους τόνους.
ντο-ρεb-μι-φα-σολ-λαb-σι-ντο
ρε-μιb-φα#-σολ-λα-σιb-ντο#-ρε
μι-φα-σολ#-λα-σι-ντο-ρε#-μι
φα-σολb-λα-σιb-ντο-ρεb-μι-φα
σολ-λαb-σι-ντο-ρε-μιb-φα#-σολ
λα-σιb-ντο#-ρε-μι-φα-σολ#-λα
σι-ντο-ρε#-μι-φα#-σολ-λα#-σι
Παρουσίαση του δρόμου
Χιτζασκιάρ σε πεντάγραμμο

Παρουσίαση του δρόμου
Χιτζασκιάρ απο τον Χρήστο Νικολόπουλο
Παρουσίαση του δρόμου
Χιτζασκιάρ
- ΤΟΝΙΚΟΤΗΤΑ - TONALITY
Έδιωξα κι εγώ μια γάτα – Edioksa kai go mia gata
Γυναικειος Σολ+ , Αντρικός Ρε+
Η λέξη τονικότητα έχει τις έννοιες του: ‘’ τόνου μιας κλίμακας’’ του ‘’ τονικού μουσικού συστήματος’’ και πως ένα μουσικό κομμάτι περιφέρεται γύρω από το τονικό κέντρο.
Στη μουσική ως τονικότητα ορίζεται η οργάνωση της μελωδίας γύρω από ένα τονικό κέντρο. Στην περίπτωση μας, όταν αναφερόμαστε για τονικότητα, θα αναφερόμαστε είτε στην κλίμακα στην οποία είναι χτισμένη η μελωδία είτε στην τονικότητα (ή όπως και αρκετοί, ακόμα και το παραπάνω on line λεξικό -λανθασμένα!! στο κλειδί ) ενός μουσικού οργάνου.
Ένα μουσικό κομμάτι γραμμένο σε τονικότητα ματζόρε βασίζεται στην κλίμακα ματζόρε και ένα μουσικό κομμάτι γραμμένο σε τονικότητα μινόρε βασίζεται στην κλίμακα μινόρε.
- OUR SPONSORS
- SOURCE
- Wikipedia: Bouzouki
- Youtube: Bouzoukispace