Mia einai i ousia – Ousak Am (tsifteteli)

Μία είναι η ουσία – Mia einai i ousia

Στίχοι Λευτέρης Χαψιάδης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Ρυθμός: Τσιφτετέλι
Δρόμος:   Ουσάκ μινορε
Τονικότητα:   Λα- (Γυναικειος) , Am (female)
[mepr-show if="rule: 4167"] [/mepr-show]
[mepr-hide if="rule: 4167"]

Please sign up for access to all video lesson songs. 

$29.99Read more

[/mepr-hide]

Μία είναι η ουσία

Στίχοι:   Λευτέρης Χαψιάδης

Μουσική:   Χρήστος Νικολόπουλος

Χαρούλα Αλεξίου

 

Μία είναι η ουσία

δεν υπάρχει αθανασία

 

Άιντε μία είναι η ουσία:

δεν υπάρχει αθανασία

 

Αχ και του παράδεισου η κοιλάδα

δε χωράει την Ελλάδα

 

Να `σουνα, Θεέ μου, πότης

να σωθεί η ανθρωπότης, 

στο μεθύσι σου απάνω

να μαχαίρωνες το Χάρο.

 

Μία είναι η ουσία:

δεν υπάρχει αθανασία

 

Άιντε μία είναι η ουσία:

δεν υπάρχει αθανασία

 

 

Άιντε ν’ αρρωστήσει ο Άγιος Πέτρος

Χαρούλα ΑλεξίουΜία είναι η ουσία
{{svg_share_icon}}

Το τσιφτετέλι ή αλλιώς ο χορός της κοιλιάς είναι αντικρυστός αυτοσχεδιαζόμενος, γυναικείος χορός στα 2/4, διαδεδομένος τόσο στην Ελλάδα (κυρίως από το 1932 και ύστερα) και τα Βαλκάνια, όσο και στην Ανατολή. Οι μελετητές αναφέρουν ως πιθανότερο τόπο προέλευσής του την μέση ανατολή, και την Τουρκία, ενώ παρόμοιος χορός πιθανόν υπήρχε και την αρχαία Ελλάδα, καθώς υποστηρίζουν πώς πρόκειται για τον αρχαιοελληνικό χορό του Αριστοφάνη, κόρδακα, αν και αυτό δεν τεκμηριώνεται. Αντίθετα, στον Ελληνικό χώρο δεν καταγράφεται κάποιος παρόμοιος χορός πριν το 1923 και την έλευση των προσφύγων. Άλλοι προσπαθούν να τεκμηριώσουν την καταγωγή του στην Κεντρική Ασία. H ετυμολογία του πιθανότατα προέρχεται από το ότι παιζόταν κάποτε σε διπλή (τσιφτέ) χορδή (τέλι). Δηλαδή, οι παλιοί Ανατολίτες μουσικοί, τοποθετούσαν τις 2 ψηλότερες χορδές του βιολιού κοντά-κοντά και τις χόρδιζαν στην ίδια νότα με διαφορά οκτάβας (συνήθως ρε΄-ρε΄΄) ώστε η μελωδία να παίζεται με οκτάβες και να ηχεί ενισχυμένη («Tsifte-Teli»). Τον χορεύουν ζευγάρια. Στους ρεμπέτικους χορούς, μόνο στο «τσιφτετέλι» χαμογελούν περισσότερο. Όταν χορεύεται από γυναίκα “σόλο”, αυτό γίνεται πάνω σε τραπέζι γεμάτο πιάτα (για να μην μπορεί να κάνει βηματισμούς, αλλά μόνο να σείει το στήθος, τη μέση και τους γλουτούς…) ενώ η παρέα συνοδεύει με ρυθμικά παλαμάκια. Όταν η ρυθμική αγωγή του χορού είναι σε 4/4, το συνοδευτικό ρυθμικό σχήμα εμφανίζεται συνήθως ως: 1/8-2/16+2/8+2/8+1/4.

Tsifteteli Rhythm Τσιφτετέλι Τέμπο 140
{{svg_share_icon}}
Περιγραφή αναλυτικά του δρόμο ουσάκ

Ουσάκ είναι ένας από τους τους πιο διαδεδομένους δρόμους στην ελληνική λαϊκή μουσική.

ΡΕ – ΜΙb – ΦΑ – ΣΟΛ – ΛΑ – ΣΙb – ΝΤΟ – ΡΕ

Ο Ουσάκ δημιουργείται με το να βάλουμε ένα τετράχορδο ουσάκ και ένα συνημμένο πεντάχορδο μινόρε:Ε Τα διαστήματα που προκύπτουν είναι τα εξής:       Η-Τ-Τ-Τ-Η-Τ-Τ

Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί πως στην Ελλάδα όταν λέμε ουσάκ εννούμε τον δρόμο που αντιστοιχεί σε αυτόν που όλος ο υπόλοιπος κόσμος θα ονόμαζε κουρντί (ρε μιb φα σολ). Και αντίστροφα όταν λέμε κουρντί, οι ξένοι καταλαβαίνουν ουσάκ (ρε μι φαb σολ).

Οι βασικές συγχορδίες του δρόμου Ουσάκ είναι: η πρώτη (-), η τέταρτη (-) και η έβδομη(-).

Δηλαδή στην τονικότητα Ρε του δρόμου Ουσάκ, οι βασικές συγχορδίες είναι: η Ρε-, η Σολ- και η Ντο-. Με αυτόν τον τρόπο βρίσκουμε και τις βασικές συγχορδίες στις υπόλοιπες τονικότητες.

Δευτερεύουσες συχορδίες που χρησιμοποιούνται είναι η 2η+ και η 3η+

Έτσι μπορούμε να «κατασκευάσουμε» το Ουσάκ από όλους τους τόνους.

ΝΤΟ- ΡΕb – ΜΙb – ΦΑ – ΣΟΛ – ΛΑb – ΣΙb – ΝΤΟ

ΡΕ – ΜΙb – ΦΑ – ΣΟΛ – ΛΑ – ΣΙb – ΝΤΟ – ΡΕ

ΜΙ – ΦΑ – ΣΟΛ – ΛΑ – ΣΙ – ΝΤΟ – ΡΕ – ΜΙ

ΦΑ – ΣΟΛb – ΛΑb – ΣΙb – ΝΤΟ – ΡΕb – ΜΙb – ΦΑ

ΣΟΛ – ΛΑb – ΣΙb – ΝΤΟ – ΡΕ – ΜΙb – ΦΑ – ΣΟΛ

ΛΑ – ΣΙb – ΝΤΟ – ΡΕ – ΜΙ – ΦΑ – ΣΟΛ – ΛΑ

ΣΙ – ΝΤΟ – ΡΕ – ΜΙ – ΦΑ – ΣΟΛ – ΛΑ – ΣΙ

Παρουσίαση ακόρντων σε μπουζούκι
Παρουσίαση του δρόμου Ουσάκ  σε πεντάγραμμο
16 dromos ousak
Παρουσίαση του δρόμου Ουσάκ απο τον Χρήστο Νικολόπουλο
Παρουσίαση του δρόμου Ουσάκ 
[mepr-show if="rule: 4167"] [/mepr-show]
Παρουσίαση του δρόμου Ουσάκ σε τέσσερις θέσεις

Μία είναι η ουσία – Mia einai i ousia

Γυναικειος Λα- , Αντρικός Ρε-

Η λέξη τονικότητα έχει τις έννοιες του: ‘’ τόνου μιας κλίμακας’’ του ‘’ τονικού μουσικού συστήματος’’ και πως ένα μουσικό κομμάτι περιφέρεται γύρω από το τονικό κέντρο.

Στη μουσική ως τονικότητα ορίζεται η οργάνωση της μελωδίας γύρω από ένα τονικό κέντρο. Στην περίπτωση μας, όταν αναφερόμαστε για τονικότητα, θα αναφερόμαστε είτε στην κλίμακα στην οποία είναι χτισμένη η μελωδία είτε στην τονικότητα (ή όπως και αρκετοί, ακόμα και το παραπάνω on line λεξικό -λανθασμένα!! στο κλειδί ) ενός μουσικού οργάνου.

Ένα μουσικό κομμάτι γραμμένο σε τονικότητα ματζόρε βασίζεται στην κλίμακα ματζόρε και ένα μουσικό κομμάτι γραμμένο σε τονικότητα μινόρε βασίζεται στην κλίμακα μινόρε.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top